kaynak |
Az önce açıp 2014 beklentilerimi okudum. İyi ki yazmışım buraya. Gülümsetti beni. Kimi gerçekleşmiş, kimi hayallerde kalmış. Olsun. :) Esasında yeni yıl beklentilerimi yazdığım bir defterim var. Hatta 2015 için yaklaşık 38 maddelik bir liste oluşturdum. Merak etmeyin, hepsini buraya yazmayacağım tabi ki. :) Zaten defterimi de İzmir'de unuttum. Yeni yılı değişik bir şekilde kutlama planlarımız vardı ama Konya'nın soğuğu bizi baya hırpaladı. Evden dışarı adım atmaya korkuyoruz desem yeridir. Biz de erkek arkadaşım ve kardeşimle evde kalıp güzel yemekler yapmaya, Christmas temalı bir film izlemeye ve tombala oynamaya karar verdik. Ha bir de yılbaşı çekilişi var. Her sene sembolik bir hadise olarak piyango bileti alırım mutlaka. :)
Sizin yeni yıla "Merhaba!" deyiş şekliniz nasıl olacak acaba yarın?
Ben genelde yılbaşı gecelerine çok bayılmam, çok kalabalık yerleri sevmiyorum çünkü. Gelin görün ki, Christmas'a hazırlık süreci çok güzel, çok ilham verici bir şey benim için. Bu süreçte sürekli yeni yılın hayallerini kurar, her şeyin daha güzel olacağına inancımı tazeler dururum. Çam ağaçları, hediye paketleri, sevdiklere gönderilen kartlar, ışıklarla bezeli caddeler, Noel temalı her şey içimi sevinçle doldurur. Ama yeni yıl akşamı nedense hep biraz "yapmacık" bir şey gibi gelmiştir bana. Sanki herkes o an çok eğlenmek zorundaymış gibi. Şimdiye kadar sadece 1 kez dışarıda arkadaşlarımla yılbaşı gecesini kutladık. Alsancak'ta yeni açılan bir bara gitmiştik. Herkes çok ergendi, her yer çok kalabalıktı, leş gibi kokuyordu, insanlar garip garip dans ediyordu, O günün tek karı mekandan bize hatıra kalan sarı bonus peruk oldu. Gerçi şu an o da çöpte. Neyse işte demem o ki saçma sapan bir akşamdı.
Artık konuya dönebilir miyiz dediğinizi duyar gibiyim. Ihhh, olmaaz! :) Madem ben bu yazıyı bu kadar erteledim biraz lafı uzatacağım izninizle. 2014'e gelirsek, 2014 hayatımda bir geçiş süreci gibiydi benim için.