Ben yine buralara döndüm galiba. He beni ne motive etti derseniz Güneş'in yeni çoklu yazarlı bloğu diyebilirim. :) Şuradan bakabilirsiniz. http://depolari-bosaltiyoruz.blogspot.com/
Bir ara artık wordpress'te yazacağım demiştim ama ara yüzünü sevemiyorum bir türlü oranın. Bana nedense ciddi bir şey yapıyormuş yazdığım şeyler öyle üstün körü şeyler olamazmış kasılması yaşatıyor. Bir de içimden gelerek bir şey ummadan yazmayı çok özlediğimi fark ettim. Ne zamandır neden yazmıyorum inanın bilmiyorum. Oysa ki yazmak benim en sevdiğim şeylerden biriydi eskiden. Çok akıcı ya da çok edebi yazdığımı falan da iddia etmiyorum ama yazarak kendimi ifade etmeyi, blogda sizlere bir şeyler önermeyi ya da sadece gündelik işlerimden bahsetmeyi çok severdim. Hala da seviyorumdur belki bilmiyorum aylar oldu çünkü. :)
Depoları boşaltıyoruz düşüncesi benim için güzel bir başlangıç olabilir diye düşündüm ben de. Özüme dönmeyi hissettiğim ve bir miktar kaybolduğum şu günlerde benim kürkçü dükkanım can bloğum imdadıma yetişti galiba. Ben yazmayı neden bıraktım?! Bunu düşününce şu an ilk aklıma gelen şu oldu: her şeyden bir beklenti içine girmek-kusursuzu aramak! Sosyal medya yine suçlu olacak ama öyle. İnstagramdan, bloglardan ya da youtube üzerinden para kazanma hadisesi kafamı çok karıştırdı. Sadece o da değil bu hobisini işe dökmek, sevdiği şeyden para kazanmak hikayesi.(Hepimizin hayali belki de.) Bu nedenle bende böyle yazı konusunda acaba öyle bir ihtimal doğabilir mi kaygısı oluştu evet kaygı diyorum çünkü bu beni hedef belirleme ve o konsepte uygun yazı yazma konularında inanılmaz engelledi. Günlük şeylerimi kim ne yapabilir ki daha profesyonel bir şeyler bulmalıyım dedim ve benim canım hobim bir anda zorunluluk haline dönüşüverdi benim için. Oysa niye öyle bir beklentiye girdim ki sadece sevdiğim için bir şeyler paylaştığım ve bana özel bir yer olarak kalmaya devam etse olmaz mıydı? Neyse o kafadan kurtuldum en azından he ileride hayatımda başka şeyler olur hakikaten sevdiğim bir şey işim haline dönüşür o ayrı. Ama bunun hayatın doğal akışı içinde olmasını isterim ki kendimi bu anlamda germeme gerek olmamalı.
Son 1 saattir bloggerda kaçırdığım yazıları okuyorum. Burayı da bir elden geçirmek gerekiyor kimler var kimler gitmiş benim gibi hiç bilmiyorum.
Bende ne var ne yok derseniz iş konuları hala aynı, evlilik mükemmel, kedilerle başım dertte evde 2, bahçemizde 3 kedi var baktığımız bunun dışında bir de sahiplendirmeye çalıştığımız bir yavru kediş var, tekrar eğitim hayatına dönmeye karar verdim bu arada ve açıköğretim'den fotoğrafçılık bölümüne kaydoldum daha yepyeni, bunların dışında instagram'dan takip edenler bilir 21 gün şekersiz beslendim arada ufak tefek kaçamaklar oldu ama başardım ve 1 kilo verdim ve ilk kez iradeli bir şekilde bir hedefi yarıda bırakmadan bitirebildim galiba. :) Özetle bende durumlar bu.
Burayı çok özledim, umarım tekrar kaybolmam ehehe belki burada yazılarımı hala takip edenler olduğunu görürsem motive olabilirmişim gibi geldi. :))
