Mutlu Keçi: İçecek püskürtmeli, komikli yazı (8)

Heyt be soruya bakınız; sizi gülümseten şeyleri paylaşın diyor bugün bize Saçaklı. :)

Şimdi adettendir biraz kendimden bahsedeyim grizgah babında sonra da bol görselli bir paylaşımla devam edeceğim. Öncelikle bu konuda mütevazı olamayacağım gerçekten espirili bir insanım bence. Ama böyle canım istediğinde ve havamdaysam aşırı komik olabiliyorum aynı zamanda hazır cevaplılığımla da bilinirim hihi. Beni gülümseten ve o an eğlendiğim bir andaysam değmeyin keyfime, espiriler havada uçuşuyor. Bazen işi iyice cıvıtıp gereksiz uzatınca çevremden "yeter artık dalga geçme bi'şey anlatıyoruz şurada." uyarıları da aldığım olmuştur. Özellikle kardeşimden haha.
Ya da devrik bakışlar efenime söyleyeyim göz belertmeler her şey var. Haliyle anladığınız üzere eğlenmeyi seven bir insanım. Hatta bir keresinde burada mı tivitırda mı yazmıştım hatırlamıyorum birlikte benzer şeylere gülemediğim insanlarla yakın arkadaş olamıyorum diye.

Bazen alakasız şeylere çok gülen insanlar oluyor mesela başından geçen saçma bir olayı anlatıyor ama gerçekten 10 kişiye anlatsa 8'inin inanılmaz sıkıcı bulacağı bir olay. Kendisi deli gibi gülerken çevresindekiler de kibarlıktan gülümsüyor filan işte o an tam olarak kıvırcık saçlı Cemil İpekçi oluyorum. :))

Bu arada itiraf edeyim aynı görseli facebook'ta farklı bir gönderiyle de paylaşmıştım. Tüm Gün Yasmin Levy Sevda şarkısını dinleyince içimden adeta bir Cemil İpekçi çıktı filan demiştim. :)

Onun dışında düşen insana çok gülmem mesela. Onun yerine kelimeleri komik telaffuz edenlere daha çok gülerim. Ya da mesela kedilere çok gülüyorum. Böyle hayali bir şeyle oynadıkları ne bileyim duvardaki ufak bir noktaya yüz saat zıplayıp yakalamaya çalıştıkları ya da aniden tüylerini deli gibi kabartıp yan yan koştukları zaman filan. Kendi kendime çok eğleniyorum evde.

Çevremde espirilerine en çok güldüğüm insanlardan biri de yöneticimiz hahah. Cidden acayip eğleniyorum sohbet halindeyken bir de keyfi yerindeyse çok matrak oluyoruz. Bazen cidden kendimi kaptırıp böyle yüksek oktavlı kahkahalar atıyorum.

Bu arada bu yazı vasıtasıyla az önce yine dakikalarca izleyip güldüğüm bir programdan bahsetmek istiyorum.
Impractical Jokers ismi. 4 yakın arkadaşın birbirini rezil etmeli meydan okumalarını izliyoruz. Acayip eğlenceli.
İzleyin izlettirin. İşte aşağıda size bir örneği. Yutupta bolca var. :)

He bir de böyle dramatik gibi gözüken en ciddi anları karikatürize etmek çok komik geliyor bana. Mesela bir arkadaşın hoşlandığı kızla ilk kez konuşuyordur filan böyle karşıdan izleyip kıs kıs gülen o gıcık arkadaşlardan olurum hemen.
Şu an hatırladıkça güldüğüm ama o zamanlar çok utandığım bir anımdan bahsedeyim mesela.
Lisedeyiz, hazırlık sınıfında. Ama nasıl çömez nasıl acıklıyız lise son sınıfların yanında anlatamam. Ben böyle zayıf aşırı zayıf çekingen bir kızcağızım. Hani böyle liseye başlarsın da müdür bir şey der korkusuyla eteğini yeni geldiğini belli edecek en uzun boyutta bırakıp tedirgin tedirgin insanları gözlemlediğin o yıllar. Neyse efenim bizde böyle anlardan birinde tenefüsün birinde 3 kız arkadaş kol kola girmiş(evet eskiden kol kola girmek diye bir şey vardı) okul bahçesinde volta atıyoruz. Lise son sınıftan yakışıklı gençler de voleybol oynuyorlar ama nasıl bir hava nasıl bir cool tavırlar. Benim de o aralar çok hoş bulduğum bir çocuk var o da bu grubun arasında. Biz de yanlarından geçiyoruz bakıyoruz filan neyse efenim biz tam yanlarından geçerken topu benim kafama atmasınlar mı bam diye!!! REZALET. Çocuklardan biri gelip özür diledi hemen. Kusura bakma abicim tadında. Canım acımadı ama kalbim acıdı kalbim hahaha.

Ay daha çok hikaye anlatabilirim size başımdan geçen saçma ve yıllar sonra bana çok komik gelen anılardan ama daha fazla uzatmayayım çünkü artık bilgisayarımda kenarda köşede kalmış şeylerden birer parça paylaşacağım. Görselli komikli yazılar daha bir güzel oluyor sanki. Bugün Anıl ve Fermina'nın yazıları keyiflendirdi beni. İçecekleri uzak tutalım başlıyorum dostlar.